Każdego grudnia publikuje się w Norwegii cały wachlarz pism bożonarodzeniowych, cieszących się dużą popularnością. Zarówno młodzi, jak i starsi chętnie wtedy czytają norweskie albo zagraniczne historyjki obrazkowe o Bożym Narodzeniu.
Wigilia jest świętem rodzinnym. Ok. godz. 17.00 zaczynają bić dzwony w kościołach, obwieszczając początek Świąt Bożego Narodzenia. Wielu Norwegów udaje się wtedy do kościołów. Jeśli chodzi o wieczerzę wigilijną, dania różnią się zależnie od regionu. Głównym daniem mogą więc być: wieprzowe żeberka, suszone żeberka baranie, ale równie dobrze dorsz. Do jedzenia można podać piwo lub akwawitę. Dzieciom podaje się typowo bożonarodzeniowy drink "julebrus" (słodki, gazowany, czerwony napój). Ulubionym deserem jest krem ryżowy. Szczęśliwiec, który znajdzie w swym kremie ukryty migdał, otrzymuje w nagrodę marcepanową świnkę.
Zgodnie z norweską tradycją ludową, w każdym gospodarstwie na wsi mieszka ukryty w stodole gnom. Jeśli gospodarz nie dba odpowiednio o swojego gnoma, może go spotykać z jego strony wiele psot i złośliwości. Dlatego też wielu Norwegów wystawia w Boże Narodzenie dla swojego gnoma miseczkę z kaszką ryżową, suto okraszoną cukrem i cynamonem. Jest wiele odmian gnomów w Norwegii, a jeden z głównych odgrywa podobną rolę, jak Święty Mikołaj w innych krajach.
Po wieczerzy wigilijnej wiele rodzin śpiewa wspólnie kolędy, stojąc wokół udekorowanej choinki. Zaraz potem bożonarodzeniowy gnom lub Św. Mikołaj przynoszą grzecznym dzieciom prezenty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz